-
1 мырылдау
неперех.1) мурлы́кать || мурлы́каньемәче мырылдарга тотынды — ко́шка замурлы́кала
сиам мәчесенең мырылдавы — мурлы́канье сиа́мской ко́шки
2) перен.; разг.а) ворча́ть, брюзжа́тьнәрсә өчен әле мырылдыйсың? — из-за чего́ ты ворчи́шь?
б) бормота́ть под нос, говори́ть невня́тно, непоня́тно, нея́сно ( недовольным голосом)нәрсә турында мырылдады ул? — о чём он бормота́л?
ачык сөйлә, мырылдама — говори́ отчётливо, не бормочи́